Mantelzorger Kim

Ik ben Kim en 34 jaar oud. Ik ben de middelste dochter in het gezin van mijn ouders. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 23 was. Mijn moeder is 68 jaar en woont alleen in een seniorenwoning. Vier jaar geleden kreeg mijn moeder de ziekte van Kahler. Deze diagnose zette haar wereld en die van mij aardig op zijn kop. Ik ben de enige die bij haar in de buurt woont. Ik voelde me verantwoordelijk voor haar, vooral omdat ze alleen is. Ik vroeg me af of ze zich zou kunnen redden alleen. Hoe verder?

Via via hoorde ik van het Mantelzorgcentrum. Ik heb maar gebeld om te vragen of ze me kunnen helpen in deze situatie. Ik kreeg iemand aan de lijn die luisterde naar mijn verhaal. Dat was erg fijn. Ze stelde goede vragen. Zelf durfde ik niet zo ver na te denken, maar door de vragen moest ik wel verder nadenken over de langere termijn. We wisten niet goed hoe de ziekte zou gaan verlopen.

Het Mantelzorgcentrum heeft goed meegedacht en dingen geregeld. Zo is er huishoudelijke hulp via de WMO aangevraagd. Er is een vrijwilliger geregeld die regelmatig bij mijn moeder op bezoek kwam.

Toen na een jaar duidelijk werd dat ze stervende was heeft het Mantelzorgcentrum ervoor gezorgd dat er vrijwilligers kwamen om bij mijn moeder te waken in de nachten, zodat ik mijn nachtrust kon krijgen in deze intensieve tijd. Heel fijn dat het Mantelzorgcentrum beschikbaar was om af en toe mijn hart te kunnen luchten als ik er even doorheen zat. Vooral toen mijn broer en zus het lieten afweten voelde ik me er alleen voor staan. De gesprekken hebben me echt heel erg geholpen! Anders zou ik eraan onderdoor gegaan zijn.

Ik kijk goed terug op de begeleiding die het Mantelzorgcentrum bood. Ik kan alle mantelzorgers aanraden om zich te laten inschrijven bij het Mantelzorgcentrum en contact op te nemen als het moeilijk wordt.

Mantelzorger Kim